BELLA CIAO Arlinda Çausholli Në mesin e një zbrazëtie të pandemisë COVID-19, kur shteti dhe shqiptarët bëjnë përpjekje të përbashkëta të mbrojnë shëndetin, ca nga zori e ca nga urdhërat e qeverisë, një mëngjes zgjimi si ky i sotmi do të lërë damkën e vet tek të gjithë qytetarët që urrejnë dhunën, risjelljen e veprimeve të diktaturës ndaj njëri-tjetrit dhe…
Pas një muaji, gjyshërve u erdhi radha të bëjnë ca hapa të avashtë e të butë. Pas një muaji lajmesh e paralajmërimesh nga qeveria për t’u mbyllur në shtëpi e për t’u mbrojtur nga Covid-19, lagjja jonë u gjallërua sot në ditën më të re e më të bukur të sajën. U mbush me humanizëm, me qetësi, me durim dhe…
Im atë i shkruante nënës sime… “E dashtuna jeme, Asht ora 20 e mbramjes, jam duke punu vetëm në zyrë… u lodha. Për të rimarrë forcat po pushojshe duke u ngroh mbi furnelën elektrike që kam në zyrë. Mendja me shkoi tek ti. Jam duke jetue me gëzimin e kujtimin e ditëve që kalum së bashku. Gjithë këto ditë pa…
Arlinda Çausholli Dikur, ajo çka më pëlqente në Shkodër kur bëheshin dasmat, ishte dita kur zbrazej paja tek nusja dhe valixhja e boshatisur kthehej sërish në shtëpi. E mbaj mend mirë, sepse valixhja shkundej në duart e mia nga mospesha dhe unë vrapoja ta hapja. Nuk e di pse gjithmonë e kujtoj të veshur nga brenda me copë atllasi të…
I kisha ngulur sytë brumit të picës që hapej me shpejtësinë e lëvizjes së ajrit ndërsa rrotullohej në gishtërinjtë e djaloshit që e kishte ndalur vështrimin diku. Pica hidhej lart, zbriste poshtë….hapej…..hapej…..kaloi për një çast pas kurrizit të tij, ku e priste dora tjetër që e ndihmoi të shkonte lart prapë, dhe e hapi më tej….Në fytyrë i kishte rënë…
Holli i tranzitit bosh. Shpirti gazetaresk që nuk më infektohet asnjëherë – me viruse të dëmshme- veç me ato të mirat – më ngriti zgupthi nga zyra, bashkë me kolegët e mi të komunikimit, që të lëshonim një dron brenda ndërtesës së terminalit e të filmonim aq sa mundeshim një zonë që para dy javësh gëlonte nga njerëzit. Jemi dëshmitarë…
Arlinda Çausholli Nuk jam në karantinë sot. Aktualisht aeroporti po punon me gjysëm funksioni, sepse fluturimet janë përgjysmuar ndërsa koronavirusi është shumëfishuar në Europë. Kështu që po shkruaj nga zyra ime, ku në vend të zhurmës së avionëve, dëgjoj cicërimat e zogjve dhe puhizën e pastër të kohës së ndalur. Mendimet kanë dritë, kjo ka rëndësi… Dhimbja më e madhe…
Arlinda Çausholli Oggi non sono in quarantena. Attualmente l’aeroporto lavora con capacità ridotta, perché i voli si sono dimezzati alla velocità con cui il coronavirus si moltiplicava in Europa. Sto quindi scrivendo dal mio ufficio, dove invece del rumore degli aerei, sento i cinguettii degli uccellini e respiro il soffio puro del tempo sospeso. I pensieri sono luminosi, ed è…
Arlinda Çausholli Kishte kohë që djali endej ditë e natë lëndinave, rrëzë maleve, shtigjeve, e kudo. Kërkonte e kërkonte pa pushim. Një grup njerëzish e pyetën. Çfarë po kërkon? Po kërkoj rëndësinë, i tha djaloshi, me zërin tashmë të lëshuar dhe vështrimin e humbur. Im atë ma ka lënë amanet ta gjej, se ndryshe nuk do jetoj gjatë. Po e…