Pas një muaji, gjyshërve u erdhi radha të bëjnë ca hapa të avashtë e të butë. Pas një muaji lajmesh e paralajmërimesh nga qeveria për t’u mbyllur në shtëpi e për t’u mbrojtur nga Covid-19, lagjja jonë u gjallërua sot në ditën më të re e më të bukur të sajën. U mbush me humanizëm, me qetësi, me durim dhe…
Im atë i shkruante nënës sime… “E dashtuna jeme, Asht ora 20 e mbramjes, jam duke punu vetëm në zyrë… u lodha. Për të rimarrë forcat po pushojshe duke u ngroh mbi furnelën elektrike që kam në zyrë. Mendja me shkoi tek ti. Jam duke jetue me gëzimin e kujtimin e ditëve që kalum së bashku. Gjithë këto ditë pa…
Arlinda Çausholli Dikur, ajo çka më pëlqente në Shkodër kur bëheshin dasmat, ishte dita kur zbrazej paja tek nusja dhe valixhja e boshatisur kthehej sërish në shtëpi. E mbaj mend mirë, sepse valixhja shkundej në duart e mia nga mospesha dhe unë vrapoja ta hapja. Nuk e di pse gjithmonë e kujtoj të veshur nga brenda me copë atllasi të…
I kisha ngulur sytë brumit të picës që hapej me shpejtësinë e lëvizjes së ajrit ndërsa rrotullohej në gishtërinjtë e djaloshit që e kishte ndalur vështrimin diku. Pica hidhej lart, zbriste poshtë….hapej…..hapej…..kaloi për një çast pas kurrizit të tij, ku e priste dora tjetër që e ndihmoi të shkonte lart prapë, dhe e hapi më tej….Në fytyrë i kishte rënë…
Holli i tranzitit bosh. Shpirti gazetaresk që nuk më infektohet asnjëherë – me viruse të dëmshme- veç me ato të mirat – më ngriti zgupthi nga zyra, bashkë me kolegët e mi të komunikimit, që të lëshonim një dron brenda ndërtesës së terminalit e të filmonim aq sa mundeshim një zonë që para dy javësh gëlonte nga njerëzit. Jemi dëshmitarë…
Arlinda Çausholli Kishte kohë që djali endej ditë e natë lëndinave, rrëzë maleve, shtigjeve, e kudo. Kërkonte e kërkonte pa pushim. Një grup njerëzish e pyetën. Çfarë po kërkon? Po kërkoj rëndësinë, i tha djaloshi, me zërin tashmë të lëshuar dhe vështrimin e humbur. Im atë ma ka lënë amanet ta gjej, se ndryshe nuk do jetoj gjatë. Po e…